Gcéad dul síos, Dia duit gach duine. Sula léann tú m’alt, iarraim ort do chlaontacht a ghlanadh duit féin le do thoil agus gan mé a chiontadh nó a chur as mo stuaim...
Ar dtús báire, tá m’aois an-óg, agus ghlac mé dídean sa Ghearmáin gan a fhios agam cad is brí le bheith i do thearmann. Mar sin féin, ba mhaith liom a chur in iúl nár dhiúltaigh mé dár dtír ar bhealach ar bith, é a dhíbhoilsciú, nó fiú abairt a rá i dtéarmaí sóisialta-eacnamaíocha-polaitiúla.
Níos déanaí, phós mé mí ó shin. Is é an t-iarratas atá agam ó gach cara cabhrach agus eolasach a léigh m’alt ná bealach amach a insint dom le do thoil.
Is Gearmánach mo chailín agus tá ausbildung á dhéanamh aici. Níl mé ag iarraidh cónaí anseo, tá dhá shráid idir ár dteach agus an teach ina gcónaíonn m’athair. Ní oibríonn sé agus déanann sé cearrbhachas. Déanann sé iarracht dúshaothrú a dhéanamh orm agus cuireann sé brú síceolaíoch orm. Ó tharla go raibh aithne ag m’fhear air freisin, smaoiníomar ar aistriú go cathair eile mar chomhchinneadh. Coscann a ausbildung é seo, áfach. Is í an cheist atá agam, má fhaighim post i gcathair i stát eile, an dteastaíonn cead uaim chun obair ann ó áit ar bith? Cá háit ar cheart dom é a cheannach más gá agus an gceadaíonn siad é? Mura dteastaíonn cead, an mbeidh sé seo ina fhadhb don seisiún amach anseo? Tiocfaidh mo bhean chéile ann nuair a bheidh a ausbildungu thart. Go raibh maith agat as do chuid ama luachmhara a spáráil roimh ré.
